Saturday, November 5, 2011

romanımız GÖZLERİMİN İÇİNE BAK (heyecan dolu çok küçük bir pasaj)

Romanımız "GÖZLERİMİN İÇİNE BAK" ın içinden heyecan dolu çok küçük bir pasaj.
Bir gün Gül her zamanki gibi evde zaman geçirirken bir haber geldi. Garip aynı zamanda ürkütücü. Olduğu yerde kalakaldı. Nefes almadığını çok net bir şekilde hissediyordu. Kanı dondu, çekildi. Yaşayıp yaşamadığını bile bimiyordu. Bir şeyler hissediyor fakat o hissettikleri yaşamak mıydı, kendisi bile anlayamıyordu. Hareket etmesi, bir şeyler yapması, mani olması gerekiyordu ama olmuyordu. Kendine gelemiyordu. Doğru muydu ki haber ? O telefonu eden kişi ya doğru sölüyorsa ? Ya Kerim’e bir şey yaparlarsa? Belki de o ana kadar yapmışlardı. Ne düşüneceğini ne yapması gerektiğini bilmeye çalışıyor, kendisiyle apaçık bir şekilde mücadele ediyordu. Bir an silkindi toparlanmaya çalıştı ve en baştan aldı o anı.